چرا مردان کم حرفند؟
می خواهم موضوعی را بگویم که شاید بسیاری از خانم ها نشنیده باشند. بهتر است بی پرده بگویم که آقایان برخلاف تصور خانم ها چندان هم کم حرف نیستند. بسیاری از زنان تصور می کنند که همسرانشان قوی، ولی خیلی کم حرفند. در واقع خانم ها درشگفتند که این همسران قوی چرا درباره ی احساسات و افکار خود چیزی نمی گویند یا به اصطلاح توی خودشان هستند ؟ اما، واقعیت این است که مردان هم دوست دارند درباره ی امیدها و آرزوها، ترس ها وافکار، احساسات و عواطف خود حرف بزنند. شما سعی می کنید ساعتی را با همسرتان و به دور از جار و جنجال بچه ها ، تنها بمانید به آن امید که شاید کمی هم درباره ی خود و زندگی مشترک تان با هم گفت و گو داشته باشید، اما غالباً مثل مجسمه ی ابوالهول ساکت می ماند. آن وقت است که از خودتان می پرسید :« چی شده؟ چرا چشم از تلویزیون برنمی دارد؟ چرا از خودش ، روابط مان یا مسائل و مشکلات مالی که داریم حرفی نمی زند؟ چرا به سر و وضع خانه نمی رسد؟ چرا نمی تواند ده دقیقه ، فقط ده دقیقه، از خودش، کارهایش و از خودمان برایم بگوید؟!»
در واقع از هر پنج زن، یکی از اینکه همسرش با او ارتباط کلامی خوبی ندارد، گله مند است. سی درصد آقایان هم مهمترین دلیل اختلاف در زندگی مشترک شان را، ناتوانی در ایجاد ارتباط کلامی با همسران شان می دانند. به راستی چرا؟
پاسخ این است: حتی مردانی که علاقه مندند درباره ی احساسات و عواطف و خواسته های خود با همسرانشان حرف بزنند یا درد دل کنند؛ یعنی با آن ها رابطه ی کلامی برقرار کنند، این را کاری ساده و راحت نمی بینند.
دلایلی وجود دارد که باعث می شود مردان به جای بیان احساسات خود لب فروبندند؛ از جمله: مردها کمی وحشت زده هستند؛ بی تردید، زنان در ایجاد رابطه با دیگران مهارت بسیاری دارند. زنان معمولاً بعد از نوشیدن یکی دو فنجان چای و کمی گپ زدن ، شروع به پرسش می کنند؛ با تمام انرژی حرف می زنند؛ از همه چیز سر در می آورند؛ از هر دری سخن می گویند و در این کار چنان استادانه عمل می کنند و تمامی مهارت ها و ترفندهای خود را بکار می برند که همواره و در بسیاری از مواقع سررشته ی کلام را در دست می گیرند.
زنان، همیشه در صحبت کردن گوی سبقت را از دیگران می ربایند. البته، آقایان این را به خوبی می دانند و همین طور هم می دانند که بیش از یک سوم زنان عقیده دارند. که مردها به کلی نمی توانند با همسران شان رابطه کلامی خوبی برقرار کنند و قادر به درک آنان نیستند و نتیجه اینکه، مردها از حرف زدن خیلی می ترسند؛ چون اگر ضمن صحبت اشتباه کنند، دچار دردسر می شوند. مردها در خانه نیاز به آرامش دارند از نظر یک زن ، وقتی مرد قدم به خانه می گذارد، باید از سیر تا پیاز همه ی آنچه را که طی روز در بیرون از خانه برایش اتفاق افتاده با همسرش در میان بگذارد.
بنابراین، وقتی مرد از محیط کاری پر تنش به خانه برمی گردد و با همسری روبه رو می شود که انتظار دارد با او وارد یک بحث جدی بشود، تنها یک راه برایش می ماند؛ گریز از ورود به بحث، البته گاهی اوقات هم تسلیم می شود. مردها دوست ندارند در تنگنا قرار بگیرند؛ وقتی زن از همسرش می خواهد که بیشتر با او به گفت و گو بنشیند و مرد در مقابل این خواست همسرش مثل گذشته برخورد می کند، اختلافات آنها بالا می گیرد.
روشن است که بسیاری از مردها دوست ندارند مثل یک شاهد عینی یا مجرم از سوی همسر خود زیر بمباران سوال قرار می گیرند، اما یک تاکتیک قدیمی وجود دارد که استفاده از آن، جریان امور و روابط زناشویی را بهتر می کند و آن این است: از این همه دخالت در کارهای همسرتان دست بردارید و به او فرصت حرف زدن بدهید. نتیجه اینکه به احتمال زیاد زبان به گفتن خواهد گشود.

منبع: 7 روز زندگی شماره 84